Agata Kornacka

Moja przygoda z poezją zaczęła się całkiem niewinnie wiele lat temu, jeszcze w dzieciństwie, kiedy to dla zabicia nudy układałam rymowanki. Sprawiało mi to dużo radości. Tematem moich pierwszych wierszy były otaczające mnie przedmioty, zwierzęta, ciekawi ludzie. Z czasem zaczęłam pisać wiersze na różne okazje, takie jak akademie czy przedstawienia szkolne. Nie pamiętam dokładnie, kiedy zmienił się charakter mojej twórczości, ale była to dość gwałtowna zmiana. Pożegnałam się z poezją rymowaną, zabawną, lekką. W moich wierszach, teraz już pozbawionych rymów, zaczęły dominować tematy smutne, codzienne problemy, troski i porażki, także te miłosne. Dla wielu osób z moich wierszy z tamtego okresu przebija duży pesymizm. Ja jednak uważam, że poezja rozwija się razem z nami i wszelkie zmiany stylu czy tematyki są zupełnie naturalne. Myślę, że teraz osiągnęłam pewnego rodzaju równowagę. Potrafię pisać o szczęściu, ale w moich tekstach nie brakuje nuty goryczy.

Poezja jest dla mnie spontaniczną reakcją na świat. Pomaga mi w szukaniu odpowiedzi na wiele dręczących mnie pytań dotyczących świata i ludzi. Czytelnicy często pytają mnie, gdzie szukam inspiracji i skąd bierze się natchnienie poetyckie. Nie ma nic bardziej inspirującego niż to, co nie przychodzi, czego brakuje, do czego się dąży. Poezja rodzi się z niedosytu.

Moja działalność poetycka zaczęła się rozwijać pełną parą dopiero na studiach w Warszawie. W stolicy organizowane są liczne konkursy i slamy poetyckie, w których staram się brać udział. Bardzo ważnym wydarzeniem jest Warszawska Jesień Poezji, kiedy to do Warszawy przyjeżdżają poeci z różnych krajów, by wymienić się swoim dorobkiem. Mam na swoim koncie liczne nagrody i wyróżnienia, zarówno w konkursach lokalnych, jak i ogólnopolskich. Wielokrotnie uczestniczyłam w konkursach organizowanych przez Bielański Ośrodek Kultury oraz Dom Kultury w Łomiankach. Największym sukcesem okazały się następujące konkursy: VI Ogólnopolski Konkurs Poetyckiego im. Marty Aluchny-Emelianow, I Ogólnopolski Konkurs Poetycki - "Puls słowa" oraz Międzynarodowy Konkurs Poetycki "Sen o Karpatach".

Do tej pory opublikowałam dwie książki-tomiki: "Białe stokrotki"  (w 2010) i "Więcej niż cienie" (w 2011). Obie książki można zakupić w wielu księgarniach internetowych, takich jak Merlin czy Księgarnia PWN.

Moje wiersze oraz złote myśli można przeczytać na kilku stronach internetowych. Oto dwie najważniejsze:

http://www.zosia.piasta.pl/wiersze-Agaty.html
http://www.zosia.piasta.pl/wiersze/Agata.htm
 
Na tej stronie można moje wiersze komentować i oceniać: http://poeto.pl/profil,4866,Agata_Kornacka.html

Bardzo cenię sobie opinię innych, bo poezja bez odbiorców, czyli czytelników nie miałaby dużego sensu.

Serdecznie zachęcam wszystkich do pisania. Każdy z nas nosi w sobie coś poetyckiego. Czasem wystarczy tylko wziąć do ręki długopis lub położyć dłonie na klawiaturze, by wydobyć z siebie tę poezję. Świat bez poezji byłby niezwykle ponury. Proza życia bywa piękna, ale właśnie poezja pozwala nam to zrozumieć.